دیده بان مهاجر

?ماهی کوچولو درون آب از این طرف به آن طرف میرفت گاه دُمی می‌جنباند گاه نوکی به علفهای سطح آب میزد و… .
⁉️روزی نزد مادرش رفت و گفت: «مادر جان! این آب که می‌گویند چیست؟ کجاست؟ پس چرا ما آب نداریم!؟»
مادر با مهربانی لبخندی زد و گفت: «عزیزکم! آب همین است که در آن شنا می‌کنی ما این همه آب داریم و … .»
ولی ماهی کوچولو نمی‌توانست این سخنان را درک کند تا این که روزی که به سطح آب آمده بود، ناگاه خود را درون یک سبد پلاستیکی یافت [کودکی بازی گوش او را از آب گرفته بود.]
تمام عالم در نظرش سیاه شد و اگر اندکی دیرتر درون تنگ آب می‌افتاد…
و آن جا بود که با همه‌ی وجود فهمید آب چیست [ البته قدری دیر شده بود!]
?حالِ ما انسانها حال همین ماهی کوچولو است؛ آنقدر در نعمتهای الهی غرقیم که آنها را نمی‌بینیم؛ کافی است گاهی اندکی از این نعمتها از ما گرفته شود تا با همه وجود آنها را درک کنیم.
گاه، خاری کوچک که به دستمان فرو می‌رود سفیر الهی است برای آن که به ما بگوید:« نعمت سلامت را ببین و … .»
یکی از فلسفه‌ها و آثار هر بلا و سختی دیگر نیز در زندگی انسان نشان دادن همین نعمتهایی است که از فرط وضوح دیده نمی‌شوند.
?اگر چشمها را کاملا بگشاییم نعمتهای کثیر و عظیم الهی را خواهیم دید.

?ورود به منطقه غدیر?
روز پنجشنبه قافله عظيم غدير به حركت درآمد، و سيل جمعيت كه بيش از صد و بيست هزار نفر بودند بهمراه
حضرت سفر پنج روزه تا غدير را آغاز كردند. حتى پنج هزار نفر از اهل مكه و دوازده هزار نفر از اهل يمن در جهت -
مخالف مسير ديار خود براى درك مراسم غدير همراه حضرت آمدند.طبق فرمان پيامبر (ص) كسى از حاجيان در مكه باقى نماند و همه به قصد حضور در بزرگترين همايش تاريخى اسلام عازم ميعادگاه غدير شدند. كاروان از همان مسيرى كه از مدينه تا مكه آمده بودند بازمی گشتند.
پس از خروج ازمکه ابتدا به?سيْرَف?رسیدندو از آنجاتا? مرّ الظهران️?آمدند.آبادی بعدی?عسفان ? بود و از آنجابه▪️قدَيْد ▪️رسیدند . اينك به جحفه نزديك میشدند كه ?غدیر?کنار آن بود.

?آماده سازى جایگاه سخنرانى و منبر?
از سوى ديگر،پيامبر (ص)چهار نفر از اصحاب خاص خود يعنى مقداد و سلمان و ابوذر و عمار رافراخواندند و به آنان دستور دادند تا به محل درختان كهنسال كه در يك رديف كنار هم بودند بروند و آنجا را آماده كنند.
آنها خارهاى زير درختان را كندند و سنگهاى ناهموار را جمع كردند و آنجا را جارو زدند و آب پاشيدند. سپس
شاخه هاى پايين آمدهى درختان را كه تا نزديكى زمين آمده بود قطع كردند.
بعد از آن در فاصله بين دو درخت، روى شاخه ها پارچهاى انداختند تا سايبانى از آفتاب باشد، و آن محل براى برنامه سه روزه اى كه حضرت در نظر داشتند كاملاً مساعد شود.
سپس در زير سايبان، سنگها را روى هم چيدند و از رواندازهاى شتران و ساير مركبها هم كمك گرفتند، و منبرى به
بلندى قامت حضرت ساختند و روى آن پارچهاى انداختند. منبر را طورى بر پا كردند كه نسبت به جمعيت در وسط
قرار بگيرد و پيامبر (ص)هنگام سخنرانى مشرف بر مردم باشد تا صداى حضرت به همه برسد و همه او راببينند.
با توجه به كثرت جمعيت،✔️ ربيعه را كه صداى بلندى داشت انتخاب كردند تا كلام حضرت را براى افرادى كه دورتر
قرار داشتند تكرار كند تا مطالب را بهتر بشنوند

?پیامبر و امیرالمؤمنین بر فراز منبر?
مقارن ظهر☀️، انتظار مردم به پايان رسيد و منادىِ حضرت نداى نماز جماعت داد. مردم از خيمه ها بيرون آمدند⛺️ و مقابل منبر جمع شدند و صفهاى نماز را منظم كردند. پيامبر (ص)نيز از خيمه خود بيرون آمدند و در جايگاه
نماز قرار گرفتند، و نماز جماعت را اقامه فرمودند.
بعد از آن مردم ناظر بودند كه پيامبر (ص) از منبر غدير بالا رفتند، و بر فراز آن ايستادند. سپس اميرالمؤمنين
(ع)را فراخواندند، تا بر فراز منبر در سمت راستش بايستد. قبل از شروع خطبه، اميرالمؤمنين (ع) بر
فراز منبر يك پله پائين تر در طرف راست حضرت ايستادند و دست پيامبر (ص)بر شانه آن حضرت بود.
سپس آن حضرت نگاهى به راست و چپ جمعيت نمودند و منتظر شدند تا مردم كاملاً جمع شوند. زنان نيز در قسمتى
از مجلس نشستند كه پيامبر (ص)را بخوبى میديدند.
پس از آماده شدن مردم، پيامبر اكرم (ص) سخنرانىِ تاريخى و آخرين خطابه رسمى خود را براى جهانيان آغاز كردند.
با در نظر گرفتن این شكل خاص سخنرانى، ?که دو نفر بر فراز منبر ایستادهاند، ?و بیش از صد و بیست هزار بیننده،
آن مُبلِّغ اعظم را می نگرند؛ به استقبالِ سخنانِ حضرت خواهیم رفت.
✅دقت در اين نكته لازم به نظر میرسد كه اجتماع 147777 نفر براى يك سخنرانى و در مقابل يك خطيب كه همه
بتوانند او را ببينند، در دنياى امروز هم مسئله غيرعادى است؛ تا چه رسد به عصر بعثت كه در گذشته شش هزار
ساله انبيا تا آن روز هرگز چنين مجلس عظيمى براى سخنرانى تشكيل نشده بود.

موقعیت جغرافیایى غدیر خم?
منطقه غدير خم بيابانى باز و وسيع در مسير سيلاب وادى جحفه بود. اين سيلاب از مشرق به مغرب جارى می شد و
پس از عبور از غدير به جحفه می رسيد و سپس تا درياى سرخ ادامه پيدا می كرد و سيلهاى ساليانه را به دريا می ريخت.
در اين مسير آبگيرهايى طبيعى بوجود آمده بود كه پس از عبور سيل، آبهاى باقيمانده در آن جمع می شدندو در طول
سال بعنوان ذخاير آبى شناخته می شدند و به آنها اصطلاحاً?غدیر ?می گفتند.
در مناطق مختلف،غديرهاى زيادى در مسير سيلها وجود داشت كه با نامگذارى از يكديگر شناخته می شدند. اين غدير هم براى شناخته شدن از غديرهاى ديگر?غدیرخم?
نامگذارى شده بود.
كنار اين آبگير پنج درخت سرسبز و كهنسال از نوع ?سمُر?كه درخت خاص صحراهاشبيه درخت چنار وجود داشت. اين پنج درخت با شاخ و برگ انبوه و قامت بلند، سايبانى خوب براى مسافران خسته ايجاد كرده بود.
لذا در آن شرايط، اين بيابان وسيع بعنوان بهترين مكان براى مراسم سه روزه غدير انتخاب شد، و جايگاه سخنرانی زير همان درختان در نظر گرفته شد كه هم مشرف بر بيابان و محل تجمع مخاطبين بود و هم سايبان مناسبى براى ايرادخطابه بنظر می آمد.

#قدم_قدم_تا_غدیر_5

تحویل میراث انبیاء به صاحب ولایت?
پس از پايان مراسم حج دستور الهى بر پيامبر (ص) چنين نازل شد:نبوت تو به پايان رسيده و روزگارت كامل شده است. اسم اعظم و آثار علم و ميراث انبياء را به على بن ابىطالب بسپار
كه او اولين مؤمن است. من زمين را بدون عالمى كه اطاعت من و ولايتم با او شناخته شود و حجت بعد از پيامبرم باشدرها نخواهم كرد.
يادگارهاى انبياء عليهم السلام صُحُف آدم و نوح و ابراهيم عليهم السلام و تورات و انجيل و عصاى موسى (ع)و انگشتر سليمان (ع) و ساير ميراثهاى ارجمندى است كه فقط در دست حجج الهى است، و نزد انبياى گذشته و اوصياى ايشان دست به دست گشته تا آن روز كه خاتم انبياء (ص) حافظ آن بود، و اينك بايد به اوصياى
آن حضرت انتقال مىيافت.
پيامبر (ص) اميرالمؤمنين (ع)را فراخواند و مجلس خصوصى تشكيل دادند و ودايع الهى را به آن
حضرت تحويل داد، و بدينسان ميراث شش هزار ساله انبياء (ع) به اميرالمؤمنين (ع) سپرده شد. اين
ودايع از اميرالمؤمنين (ع) به امامان بعد منتقل شده تاكنون كه در دست مبارك آخرين حجت پروردگار حضرت
بقية اللَّه الاعظم (ع)است

?سلام به عنوان( امیرالمؤمنین ‌)?

پيش از حركت به سوى غدير، در مكه جبرئيل لقب #امیرالمومنین را بعنوان اختصاص آن به على بن ابى طالب »
(ع)از جانب الهى آورد، اگر چه اين لقب قبلاً نيز براى آن حضرت تعيين شده بود.
پيامبر (ص) دستور دادند تا بزرگان اصحاب جمع شوند و طى مراسم خاصى نزد على (ع)بروند و بعنوان اميرالمؤمنين (ع) بر او سلام كنند بگويند، و《 السلام عليك يا اميرالمؤمنين 》بگویند وبدینوسیله اقرار بر امير بودن على (ع)گرفت.
در اينجا ابوبكر و عمر بعنوان اعتراض به پيامبر (ص) گفتند: آيا اين حقى از طرف خدا و رسولش است؟ حضرت غضبناك شد و فرمود{2حقى از طرف خدا و رسولش است. خداوند اين دستور را به من داده است}

با اينكه انتظار میرفت پيامبر (ص)در اين اولين و آخرين سفر حج خود مدتى در مكه بمانند، ولى
بلافاصله پس از اتمام حج حضرت به منادىِ خود بلال دستور دادند تا به مردم اعلان كند:
حاضر باشند و فردا روز چهاردهم ذى حجه همه بايد حركت كنند تا در وقت معين در?غدیرخم?حاضر باشند و كسى جز معلولان نبايد باقى بماند.
✔️انتخاب منطقه?غدیر?به امر خاص الهى از چند جهت قابل ملاحظه بود:
?يكى اينكه در راه بازگشت از مكه، كمى قبل محل افتراق كاروانها و تقاطع مسيرها در جحفه است.
?دوم اينكه در آينده هاى اسلام كه كاروانهاى حج در راه رفت و برگشت از اين مسير عبور مىكنند با رسيدن به وادى
غدير و نماز در مسجد پيامبر (ص)، تجديد خاطره و بيعتى با اين زيربناى اعتقادى خود مى نمايند و ياد آن در دلها احيا مىگردد.
?سوم اينك غدیرمحلى بسيار مناسب براى برنامه سه روزه پيامبر (ص) و ايراد خطبه براى آن جمعيت انبوه بود.

#قدم_قدم_تا_غدیر_4

ز مدینه تا غدیر
آغاز سفر
در سال دهم هجرى پيامبر(ص) براى اولين بار بطور رسمى اعلان عمومى حج دادند تا همه مردم در حد
مطرح كردند، كه به معناى تنها سفر پر خاطرهى آن » حجة الوداع « امكان حاضر شوند. آنحضرت اين سفر را بعنوان
حضرت در دلها جاى گرفت.
هدف از اين سفر بيان دو حكم مهم از قوانين اسلام بود كه هنوز براى مردم بطور كامل و رسمى تبيين نشده بود: يكى
حج، و ديگرى مسئلهى خلافت و ولايت و جانشينى بعد از پيامبر (ص)
پس از دستور الهى، پيامبر (ص) مناديانى را به مدينه و اطراف آن فرستادند و تصميم اين سفر را به اطلاع همه رساندند تا هركس بخواهد خود را آماده اين سفر و همراهى آن حضرت نمايد.
جمعيتى حدود يكصد و بيست هزار نفر در مراسم حج شركت كردند، كه فقط هفتاد هزار نفر آنان از مدينه بهمراه حضرت حركت كرده بودند، و جمعيت لبيك گويان در جاى جاى جاده در حركت بودند
#قدم_قدم_تا_غدیر_۳